مقایسه بین بریج های دندان و ایمپلنت های دندان
داشتن لبخند و دندان های زیبا در صورت وجود مشکل در ناحیه دهان و دندان امکان پذیر نیست. لبخند زیبا تاثیر زیادی روی زیبایی چهره افراد و جذابیت آن ها دارد و همچنین موجب تاثیر در اعتماد به نفس و روابط اجتماعی آن ها نیز می شود. عوامل مختلفی از جمله استعمال دخانیات، مشکلات ژنتیکی، حادثه و عدم رعایت بهداشت دهان و دندان ممکن است موجب از دست رفتن دندان های افراد شود. در نتیجه یافتن روشی برای پر کردن جای خالی دندان از دست رفته بسیار اهمیت پیدا می کند. استفاده از ایمپلنت های دندان و بریج های دندان دو روش پرطرفدار است که برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال این دو روش تفاوت هایی دارند که بهتر است قبل از انتخاب هر یک از آن ها به دقت از آن ها آگاهی یافته و سپس با مشورت با یک متخصص باتجربه بهترین روش درمانی برای هر بیمار انتخاب شود. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با تفاوت های ایمپلنت های دندان و بریج های دندان به طور کامل آشنا شوید.
معرفی ایمپلنت های دندان
ایمپلنت های دندان یکی از پرطرفدار ترین روش ها برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته محسوب می شوند. ایمپلنت ها به دلیل ظاهری که دارند و عملکردی که مشابه دندان های طبیعی است، در میان همه افراد بسیار محبوب هستند و یک جایگزین مناسب برای دندان های از دست رفته عنوان می شوند. ایمپلنت ها از سه بخش تاج مصنوعی، اباتمنت و پایه ایمپلنت تشکیل شده اند. جنس پایه ایمپلنت ها از تیتانیوم است و سازگاری بالایی با بدن انسان دارند و همچنین از استحکام زیادی نیز برخوردار هستند. پایه ایمپلنت با استفاده از انجام یک عمل جراحی درون لثه قرار گرفته و به استخوان فک جوش می خورد و سپس اباتمنت روی آن قرار می گیرد و در نهایت پس از ترمیم و بهبود جراحات، تاج مصنوعی دندان به این پایه مصنوعی متصل می شود. برای آنکه عملیات کاشت ایمپلنت دندان به خوبی صورت بگیرد، باید استخوان فک بیمار تراکم کافی داشته باشد. بنابراین کیفیت سلامت لثه و تراکم استخوان فک تاثیر زیادی روی نتیجه نهایی کاشت ایمپلنت دندان و مدت دوام آن دارد. نکته حائز اهمیت دیگر سن مناسب برای قرار گرفتن تحت درمان کاشت ایمپلنت دندان است که عموماً بالای ۱۸ سال گزارش شده است، زیرا افراد در سنین کمتر از ۱۸ سال تراکم کافی در استخوان فک برای کاشت ایمپلنت را ندارند و ممکن است عملیات کاشت ایمپلنت برای آن ها با شکست رو به رو شود.
معرفی بریج های دندان
بریج دندان نسبت به استفاده از ایمپلنت های دندان برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته از قدمت بیشتری برخوردار هستند. در این روش نیز یک تاج مصنوعی دندان روی جای خالی دندان از دست رفته قرار می گیرد با این تفاوت که این تاج مصنوعی از طریق اتصال به دو دندان مجاور دندان از دست رفته در محل قرار گرفته می شود. به منظور قرار گرفتن بریج های دندان روی دندان های مجاور، دندان های کنار دندان از دست رفته باید تراش داده شوند و به همین دلیل بریج های دندان را مانند یک پل معرفی می کنند. متخصصین معتقدند استفاده از بریج های دندان برای کسانی که دندان های پر شده و نیازمند روکش دارند، بسیار مناسب است و بریج ها می توانند از طریق اتصال به دو طرف دندان های کناری جای خالی دندان از دست رفته را پر کنند. بریج ها از دو پایه و یا یک پایه تشکیل شده اند که این موضوع به نوع دندان از دست رفته، موقعیت آن و کیفیت دندان های مجاور بیمار وابسته است.
مقایسه کلی ایمپلنت های دندان با بریج های دندان
پس از معرفی ایمپلنت های دندان و بریج های دندان نوبت به مقایسه این دو روش درمانی می رسد. ایمپلنت های دندان نسبت به بریج های دندان روش جدیدتری هستند و در نتیجه به دلیل گذشت زمان و پیشرفت فناوری طبیعتاً این روش نسبت به بریج دندان مزیت های بیشتر و معایب کمتری به دنبال خواهد داشت. بنابراین به طور کلی قبل از هرچیز می توان عنوان کرد که ایمپلنت های دندان بهتر از بریج های دندان خواهند بود. مهم ترین مزیتی که ایمپلنت های دندان نسبت به بریج ها دارند، نحوه اتصال آن ها با پایه ایمپلنت به درون استخوان فک است که موجب می شود مانند بریج های دندان به دندان های مجاور آسیب وارد نکنند و بنابراین سلامت سایر دندان ها را به خطر نمی اندازند.
دومین مزیت ایمپلنت ها نسبت به بریج های دندان طول عمر و دوام بیشتر آن ها است زیرا همانطور که در بخش معرفی ایمپلنت نیز به آن اشاره شد، جنس پایه ایمپلنت از تیتانیوم است که استحکام بالایی دارد و همچنین به دلیل سازگاری زیاد با بدن انسان موجب آسیب رسیدن به دندان ها و لثه های بیمار نخواهد شد، اما بریج دندان، دندان های مجاور را نیز تحت تاثیر قرار می دهد و موجب دشوار شدن رعایت نکات بهداشتی دهان و دندان شده و به دلیل تراش خوردن سطح مینای دندان های مجاور، احتمال پوسیدگی و آسیب دیدن این دندان ها را افزایش می دهد. همچنین باید در نظر داشته باشید عمر بریج های دندان حداکثر ۱۰ سال گزارش شده است که به دلیل دشوار بودن رعایت نکات بهداشتی با استفاده از بریج دندان و در نتیجه کم شدن کیفیت مراقبت های بهداشتی، این دندان ها در معرض پوسیدگی زیاد قرار می گیرند. در نتیجه این مسئله عمر تقریبی بریج های دندان به طور متوسط کمتر از ۱۰ سال گزارش شده است. با این وجود بیشتر متخصصان ایمپلنت دندان را به عنوان یک روش مادام العمر معرفی می کنند. طول عمر واقعی ایمپلنت های دندان در حدود ۲۵ سال گزارش شده است که بیماران می توانند با رعایت نکات بهداشتی این دوام را افزایش داده تا پایان عمر از ایمپلنت های خود استفاده نمایند.
سخن نهایی
از دست دادن دندان ها نه تنها موجب به خطر افتادن زیبایی ظاهری افراد و کاهش اعتماد به نفس آن ها می شود، بلکه به دلیل آن که بیماران هنگام جویدن غذا با مشکل روبرو می شوند ممکن است مشکلات گوارشی نیز برای آن ها به همراه داشته باشد. به همین دلیل یافتن روش هایی برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته همواره در طول زندگی بشر از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. از قدیمی ترین روش ها برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته، بریج های دندان هستند که نحوه قرار گیری آن ها از طریق اتصال به دو دندان مجاور است. به مرور زمان با پیشرفت فناوری در حوزه دندانپزشکی، ایمپلنت های دندانی به جایگزینی مناسب برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته تبدیل شدند که نه تنها ظاهر و عملکردی مشابه دندان های طبیعی دارند بلکه به دلیل جنس تیتانیومی آن ها از دوام و سازگاری بالایی نیز برخوردار هستند. در این مطلب مقایسه ای بین این دو روش جایگزینی دندان های از دست رفته صورت گرفت. بیماران می توانند با مطالعه این مطلب تصمیم بگیرند که کدام روش برای پر کردن جای خالی دندان از دست رفته آن ها مناسب تر است. با این وجود توصیه می شود هنگام انتخاب نهایی حتماً با یک متخصص با تجربه مشورت نمایید تا بهترین تصمیم را بگیرید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه ایمپلنت دندان و دیگر روش های جایگزینی دندان از دست رفته میتوانید اینجا کلیک کرده و با مراجعه به سایت دکتر عباس گشاده رو متخصص ایمپلنت تهران از مشاوره های تخصصی نیز استفاده کنید.